poniedziałek, 20 lutego 2017

Kąpiele terapeutyczne




HISTORIA

Od najdawniejszych czasów woda była środkiem terapeutycznym - starożytne cywilizacje uważały ją za środek do konserwacji ciała i zapobiegania chorób. Do jej leczniczych możliwości nawiązywano w literaturze wedyjskiej i nowożytnej; na zachodzie pionierami teorii, iż woda może być pomocna w zwalczaniu chorób należeli: pochodzący ze Śląska Austriackiego Vincent Priessnitz i Louis Kuhne - podnieśli oni wartość wody jako środka leczniczego do wymiaru instytucjonalnego. 


 Znaleziony obraz
         Vincent Priessnitz

ZASTOSOWANIE

Generalnie woda działa korzystnie w następujących aspektach: wyrównuje krążenie, poprawia tonus mięśniowy, tonizuje aktywność gruczołów potnych, poprawia trawienie, eliminuje uszkodzone komórki i toksyny z organizmu.

Podział wody ze względu na temperaturę - wprowadzony w związku z dalej umieszczonymi przepisami -wygląda następująco:

Zimna - od 10 do 18 stopni Celsjusza

Neutralna - od 32 do 36 stopni Celsjusza

Gorąca: od 40 do 45 stopni Celsjusza



Lewatywa: gorąca woda służy do oczyszczania jelit i poprawy ich perystaltyki.

Zimną wodę stosuje się w przypadkach: zapalenia jelita grubego, czerwonki, biegunki, zapalenia okrężnicy i hemoroidów.

Neutralną wodę stosuje się w przypadku konieczności łagodzenia podrażnień.


Zimny kompres (szmatka wykręcona w zimnej wodzie) na: głowę, szyję, klatkę piersiową, brzuch lub plecy, pomocny jest na: zwalczanie stanów zapalnych: wątroby, jelit, płuc, żołądka, nerek, a także ...oka.

Kompres ogrzewający: to wbrew pozorem także zimny kompres, ale nałożony w taki sposób, iż kilka warstw lnu wykręcamy w zimnej wodzie i po wyschnięciu nakładamy na nie flanele lub koc, aby zapobiec cyrkulacji powietrza; można go stosować nawet przez kilka godzin. Po zdjęciu należy pocierać ciało mokrą szmatką i suszyć ręcznikiem. Zazwyczaj przykłada się go do brzucha i służy on za dolegliwości takie jak: zapalenie błony śluzowej żołądka,
nadkwaśność, niestrawność, żółtaczka, zaparcia, biegunka, czerwonka.


Kąpiel biodrowa - w obojętnie jakiej temperatury wodzie zanurzamy się tak, aby zamoczone były tylko biodra.
W przypadku zimnej wody kąpiel powinna trwać do 10 minut - w trakcie kąpieli należy pocierać brzuch szmatką.  Likwiduje zaparcia, niestrawność, otyłość. Jest również pomocna przy problemach z macicą, nieregularnymi miesiączkami, zapaleniem narządów miednicy mniejszej, przekrwieniem wątroby, przewlekłym przekrwieniem gruczołu krokowego, impotencją,
bezpłodnością, rozszerzeniem żołądka i jelita grubego, biegunka,
krwawieniem z pęcherza. Zimna kąpiel biodrowa nie powinna być stosowana w ostrych stanach zapalnych miednicy i brzucha, jajników, przy bolesnych skurczach pęcherza, odbytnicy lub pochwy.
Przy kąpieli biodrowej gorącą wodą nie wolno pocierać brzucha i należy nałożyć na głowę zimny kompres. Po skończeniu takiej kąpieli ( maksimum 10 minut) należy wziąć zimny prysznic. Pomaga na: bolesne miesiączkowanie, bóle narządów miednicy, bolesne oddawanie moczu, zapalenie pęcherza moczowego. Jest pomocna przy powiększeniu gruczołu krokowego, bolesnych skurczach pęcherza moczowego, rwie kulszowej, neuralgii jajników i pęcherza moczowego. 
Przy kąpieli biodrowej neutralną wodą: można zwiększyć czas jej trwania i również nie wolno pocierać brzucha. Taka forma terapii wodą pomocna jest na: stany zapalne pęcherza i cewki moczowej; problemy z jajnikami, jajowodami.

Innym rodzajem kąpieli jest kąpiel kręgosłupa - również wykonywana w trzech opcjach temperaturowych i w tym wypadku raczej nieodzowna jest specjalna komora. Pomaga ona w bólach kręgosłupa i mięśni pleców, a także aktywizuje układ nerwowy w przypadku depresji.

Kąpiel stóp w gorącej wodzie - stopy zamoczone w gorącej wodzie, a na głowie wskazany jest zimny kompres, ciało powinno być ogrzewane kocem, aby zapobiec ucieczce ciepła. Trwa do 20 minut i powinna być zakończona zimnym prysznicem. Gorąca kąpiel stóp pobudza mięśnie macicy, jelit, pęcherza moczowego, narządów miednicy i brzucha. Łagodzi ona również skręcenia kostki i bóle stawów, bóle głowy spowodowane przez zatory mózgowe i przeziębienia. Wersja kąpieli w zimnej wodzie nie powinna trwać dłużej niż 2 minuty. 

Łaźnia parowa - przed wejściem do niej należy wypić co najmniej pół litra zimnej wody i założyć na głowę zimny kompres. Przebywanie w niej nie powinno trwać dłużej niż 20 minut. Po skorzystanie z niej zalecany jest zimny prysznic. Odradzana jest osobom mającym problem z sercem i ciśnieniem. 
Łaźnia parowa pozwala wyeliminować niekorzystne substancje z powierzchni skóry. Poprawia również krążenie krwi i czynności tkanek, łagodzi reumatyzm, przeciwdziała otyłości, łagodzi również nerwobóle, przewlekłe zapalenie nerek, infekcje, tężec i migrenę.

Kąpiel zanurzeniowa: 
w zimnej wodzie: do 20 minut, ciało należy pocierać ręcznikiem, a przed wejściem do wody głowa, szyja i klatka piersiowa powinny być oblane niewielką ilością zimnej wody. 
Pomaga w stanach zapalnych narządów wewnętrznych, depresji, nierównomiernym krążeniu.
W gorącej wodzie: do 15 minut, przy czym temperaturę wody należy powoli podnosić, aż do 45 stopni Celsjusza. Powinna być stosowana prze 3 dni z rzędu, ale przed jej wzięciem należy wypić zimną wodę i nałożyć zimny kompres na głowę. Jest szczególnie pomocna na zapaleniu oskrzeli i płuc. 

Kąpiel solna: do gorącej wody wsypujemy sól w proporcji około:  kilograma na 90 litrów - czas trwania do 20 minut. Przed wejściem do wanny należy wypić zimna wodę i zrobić zimny kompres na głowę. Zanurzamy cały tułów i nogi. Pomaga przy: rwie kulszowej, lumbago, reumatyzmie, cukrzycy, zapaleniu nerwu, chorobie nerek, problemach ze skórą. 




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz