Zasady dozowania w homeopatii

Poniżej przedstawię najważniejsze zasady ustalania potencji i dozowania leków w homeopatii:

1. 
Podstawową zasadą jest zastosowanie najmniejszej skutecznej dawki. 

2. 
Kontynuowanie stosowania leku ma sens tylko wtedy, jeśli już po wzięciu kilku dawek jest zauważalna wyraźna poprawa. Najważniejszy, najbardziej niepokojący objaw powinien zniknąć lub znacznie osłabić się po 24 godzinach. 

3.
Dłuższe leczenie nie zawsze znaczy skuteczniejsze.

4. 
W przypadku pierwszych kontaktów z lekami homeopatycznymi zalecane są potencje: 6C, 12C lub 30C
Zobacz artykuł:
Potencje

5. 
Wyższe potencje są mocniejsze, i o ich zastosowaniu może wyrokować doświadczony homeopata, która potrafi rozróżnić, czy pogorszenie stanu zdrowia jest spowodowane procesem leczenia czy nasileniem choroby. 

6. 
W przypadku poważnych dolegliwości, zalecane może być częste podawanie leku.

7. 
Silniejsze dolegliwości wymagają wyższych potencji.

8. 
Im większa pewność co do stosowności danego leku, tym wyższą potencję można stosować.

9.
Jeżeli lek działa, nie należy go zmieniać. Zmiana może nastąpić, jeżeli: objawy nie ustępują, występują nowe objawy, leczenie trwa już długo. Gdy objawy są lekkie, ale nie chcą ustąpić, należy zmienić lek po około 36 godzinnej przerwie. Należy unikać łączenia specyfików - szczególnie więcej niż dwóch.

10.
Leczenie można przerwać, jeżeli występuje szybka poprawa, a pozostałe objawy są już "lekkie".

Kąpiele terapeutyczne

HISTORIA

Od najdawniejszych czasów woda była środkiem terapeutycznym - starożytne cywilizacje uważały ją za środek do konserwacji ciała i zapobiegania chorób. Do jej leczniczych możliwości nawiązywano w literaturze wedyjskiej i nowożytnej; na zachodzie pionierami teorii, iż woda może być pomocna w zwalczaniu chorób należeli: pochodzący ze Śląska Austriackiego Vincent Priessnitz i Louis Kuhne - podnieśli oni wartość wody jako środka leczniczego do wymiaru instytucjonalnego. 


 
         Vincent Priessnitz

ZASTOSOWANIE

Generalnie woda działa korzystnie w następujących aspektach: wyrównuje krążenie, poprawia tonus mięśniowy, tonizuje aktywność gruczołów potnych, poprawia trawienie, eliminuje uszkodzone komórki i toksyny z organizmu.

Podział wody ze względu na temperaturę - wprowadzony w związku z dalej umieszczonymi przepisami -wygląda następująco:

Zimna - od 10 do 18 stopni Celsjusza

Neutralna - od 32 do 36 stopni Celsjusza

Gorąca: od 40 do 45 stopni Celsjusza



Lewatywa: gorąca woda służy do oczyszczania jelit i poprawy ich perystaltyki.

Zimną wodę stosuje się w przypadkach: zapalenia jelita grubego, czerwonki, biegunki, zapalenia okrężnicy i hemoroidów.

Neutralną wodę stosuje się w przypadku konieczności łagodzenia podrażnień.


Zimny kompres (szmatka wykręcona w zimnej wodzie) na: głowę, szyję, klatkę piersiową, brzuch lub plecy, pomocny jest na: zwalczanie stanów zapalnych: wątroby, jelit, płuc, żołądka, nerek, a także ...oka.

Kompres ogrzewający: to wbrew pozorem także zimny kompres, ale nałożony w taki sposób, iż kilka warstw lnu wykręcamy w zimnej wodzie i po wyschnięciu nakładamy na nie flanele lub koc, aby zapobiec cyrkulacji powietrza; można go stosować nawet przez kilka godzin. Po zdjęciu należy pocierać ciało mokrą szmatką i suszyć ręcznikiem. Zazwyczaj przykłada się go do brzucha i służy on za dolegliwości takie jak: zapalenie błony śluzowej żołądka,
nadkwaśność, niestrawność, żółtaczka, zaparcia, biegunka, czerwonka.

Kąpiel biodrowa - w obojętnie jakiej temperatury wodzie zanurzamy się tak, aby zamoczone były tylko biodra.
W przypadku zimnej wody kąpiel powinna trwać do 10 minut - w trakcie kąpieli należy pocierać brzuch szmatką.  Likwiduje zaparcia, niestrawność, otyłość. Jest również pomocna przy problemach z macicą, nieregularnymi miesiączkami, zapaleniem narządów miednicy mniejszej, przekrwieniem wątroby, przewlekłym przekrwieniem gruczołu krokowego, impotencją,
bezpłodnością, rozszerzeniem żołądka i jelita grubego, biegunka,
krwawieniem z pęcherza. Zimna kąpiel biodrowa nie powinna być stosowana w ostrych stanach zapalnych miednicy i brzucha, jajników, przy bolesnych skurczach pęcherza, odbytnicy lub pochwy.
Przy kąpieli biodrowej gorącą wodą nie wolno pocierać brzucha i należy nałożyć na głowę zimny kompres. Po skończeniu takiej kąpieli ( maksimum 10 minut) należy wziąć zimny prysznic. Pomaga na: bolesne miesiączkowanie, bóle narządów miednicy, bolesne oddawanie moczu, zapalenie pęcherza moczowego. Jest pomocna przy powiększeniu gruczołu krokowego, bolesnych skurczach pęcherza moczowego, rwie kulszowej, neuralgii jajników i pęcherza moczowego. 
Przy kąpieli biodrowej neutralną wodą: można zwiększyć czas jej trwania i również nie wolno pocierać brzucha. Taka forma terapii wodą pomocna jest na: stany zapalne pęcherza i cewki moczowej; problemy z jajnikami, jajowodami.

Innym rodzajem kąpieli jest kąpiel kręgosłupa - również wykonywana w trzech opcjach temperaturowych i w tym wypadku raczej nieodzowna jest specjalna komora. Pomaga ona w bólach kręgosłupa i mięśni pleców, a także aktywizuje układ nerwowy w przypadku depresji.

Kąpiel stóp w gorącej wodzie - stopy zamoczone w gorącej wodzie, a na głowie wskazany jest zimny kompres, ciało powinno być ogrzewane kocem, aby zapobiec ucieczce ciepła. Trwa do 20 minut i powinna być zakończona zimnym prysznicem. Gorąca kąpiel stóp pobudza mięśnie macicy, jelit, pęcherza moczowego, narządów miednicy i brzucha. Łagodzi ona również skręcenia kostki i bóle stawów, bóle głowy spowodowane przez zatory mózgowe i przeziębienia. Wersja kąpieli w zimnej wodzie nie powinna trwać dłużej niż 2 minuty. 

Łaźnia parowa - przed wejściem do niej należy wypić co najmniej pół litra zimnej wody i założyć na głowę zimny kompres. Przebywanie w niej nie powinno trwać dłużej niż 20 minut. Po skorzystanie z niej zalecany jest zimny prysznic. Odradzana jest osobom mającym problem z sercem i ciśnieniem. 
Łaźnia parowa pozwala wyeliminować niekorzystne substancje z powierzchni skóry. Poprawia również krążenie krwi i czynności tkanek, łagodzi reumatyzm, przeciwdziała otyłości, łagodzi również nerwobóle, przewlekłe zapalenie nerek, infekcje, tężec i migrenę.

Kąpiel zanurzeniowa: 
w zimnej wodzie: do 20 minut, ciało należy pocierać ręcznikiem, a przed wejściem do wody głowa, szyja i klatka piersiowa powinny być oblane niewielką ilością zimnej wody. 
Pomaga w stanach zapalnych narządów wewnętrznych, depresji, nierównomiernym krążeniu.
W gorącej wodzie: do 15 minut, przy czym temperaturę wody należy powoli podnosić, aż do 45 stopni Celsjusza. Powinna być stosowana prze 3 dni z rzędu, ale przed jej wzięciem należy wypić zimną wodę i nałożyć zimny kompres na głowę. Jest szczególnie pomocna na zapaleniu oskrzeli i płuc. 

Kąpiel solna: do gorącej wody wsypujemy sól w proporcji około:  kilograma na 90 litrów - czas trwania do 20 minut. Przed wejściem do wanny należy wypić zimna wodę i zrobić zimny kompres na głowę. Zanurzamy cały tułów i nogi. Pomaga przy: rwie kulszowej, lumbago, reumatyzmie, cukrzycy, zapaleniu nerwu, chorobie nerek, problemach ze skórą. 

Zasady afirmowania

Poniżej przedstawię zestaw zaleceń dla skutecznego afirmowania; są one wyselekcjonowane jedynie z tych, które sam przetestowałem i są według mnie przydatne i pozbawione nadmiernej konotacji ezoterycznej.

10 Przykazań 


1. Musi być zbudowana w sposób pozytywny, to znaczy kłaść nacisk na to, czego chcesz, a nie na to, czego nie chcesz; przykładowo: "z każdym dniem staję się coraz mniej biedna" - taka afirmacja nie jest dobrym pomysłem.

2. Jeżeli istnieje duży rozdźwięk pomiędzy stanem obecnym a pożądanym, to dobrze jest stosować afirmacje oparte na konstrukcjach takich jak:
"Z każdego dnia na każdy dzień staje się coraz bardziej...",
"Coraz więcej i więcej i więcej...".

3. Podstawą metody Silvy jest wprowadzenie się w stan alfa, czyli w stan, kiedy fale myślowe mają częstotliwość od 8 do 13 Hz. Najbardziej pomocne ku temu jest odliczanie od 100 (później od 50, 25...) do 1, leżąc z zamkniętymi oczami, kiedy gałki oczne są skierowane do góry pod kątem 20 stopni od pionu. W takim stanie oddziaływanie na podświadomość jest znacznie silniejsze, a komunikaty kodują się w niej skuteczniej (choć generalnie metoda Silvy dotyczy wizualizacji). Różni autorzy proponują odmienne metody, przykładowo na siedząco - ale jest to mniej efektywne, tak samo jak próby wprowadzania się, przez początkujących, w stan alfa w ciągu dnia, w przerwie między codziennymi zajęciami. Inną metodą jest wyobrażanie sobie kręcącego się wiatraka, który coraz bardziej zwalnia.

4. Najważniejsze elementy afirmacji powinny być wypowiadane na wdechu, ale z oczywistych względów jest to niemożliwe - dlatego korzystnie jest "myśleć" afirmację i najważniejsze słowa, przykładowo: "Pieniądze...wpływają...", powinny być pomyślane w trakcie wykonywania wdechu. 

5. W celu wyciszenia się korzystnie jest zastosować się do mechanizmu "doprecyzowania" opisywanego przez Petera Schmidta. Medytując z mantrą należy zwrócić uwagę na moment, kiedy jeszcze jej nie ma (czyli nie wypowiadany jest dźwięk), a jedynie zauważany jest impuls, który wkrótce da w efekcie mantrę. Prowadzi to do odczuwania spokoju, któremu towarzyszy spadek kortyzolu, ciśnienia i kwasu mlekowego. Szerzej o tym w innym artykule.

6. Afirmacja powinna być w treściwa. Przykładowo sformułowanie: "właściwa kobieta/mężczyzna" jest dość enigmatyczne, bo niby jaka to miałaby być w istocie ta "właściwa". Afirmacja powinna być jednak w miarę lakoniczna. 

7. Słowa w afirmacji muszą być dobrane tak, aby - pomimo, że same w sobie nawiązują do pozytywnego stanu - nie uaktywniały niekorzystnych wzorców. Przykładowo: afirmowanie o pracy (ogólnikowo) może kojarzyć się z harówką, perfidnym szefem lub niesprawiedliwym wynagrodzeniem. Dobrze jest uściślić: co tak naprawdę się afirmuje.  

8. Należy wierzyć w to, że mechanizm afirmowania jest skuteczny. Ułatwia to wiedza o afirmowaniu. Należy więc posiadać tą wiedzę, ze względu na nią afirmować i oczekiwać poprawy.

9. Afirmować należy regularnie.

10. Afirmacja odnosi się do pożądanego stanu, a nie do drogi, jaką oczekiwane dobra mają do nas przyjść. Nie ma również sensu włączać do afirmacji wielu przymiotników i uściśleń typu: "Pieniądze w banknotach 100-złotowych pojawiają się w moim portfelu". 

Jeżeli możesz coś dodać, proszę daj znać. 

Afirmowanie i podświadomość

CZYM JEST AFIRMOWANIE

Afirmowanie to proces refleksji nad pewnymi pozytywnymi: wartościami, atrybutami bądź działaniami; proces ten ma na celu: przywrócenie lub podtrzymanie poczucia danej osoby na temat tego, kim ona jest i co dla niej samej oznaczają jej własne doświadczenia.

Ludzie posiadają silną motywację do podtrzymywania swojego poczucia racjonalności; ma to swoje dobre i złe strony: zagrożeniem dla człowieka może być ignorowanie komunikatów ostrzegawczych, ale nie bez powodu dochodzi do sytuacji, kiedy są one pomijane. W ten sposób podtrzymywane jest poczucie integralności człowieka - gdyby dopuścił on do siebie zasadność takich komunikatów, zanegowałby poczucie pewności co do jakiejś dziedziny życia. 

Istotna jest własna ocena w następującym aspekcie: czy dana wiadomość jest istotna. Jeżeli nie potwierdzamy, że jest istotna - na przykład nie zwracając na nią uwagi - to tym samym zmniejszamy jej potencjał do urzeczywistniania się. Istnieją cztery typy zmniejszania istotności informacji, poprzez: stępienie, unikanie, tłumienie i przeciwdziałanie. Oczywiście na podobnej zasadzie można potwierdzać samemu dla siebie prawdziwość informacji, których skutki są dla nas pożądane.

Afirmowanie jednak sięga głębiej niż tylko do potwierdzania komunikatów. Służy do uaktywnienia podświadomości, odblokowania jej i "oczyszczenia z brudu" nagromadzonego przez lata niefrasobliwego akceptowania szkodzących komunikatów. 

CZYM JEST PODŚWIADOMOŚĆ

Ojciec popularnonaukowej wiedzy o podświadomości – Joseph Murphy - wyróżnia dwa filary panowania nad podświadomością:

1. Niezachwianą wiedzę o istnieniu i działaniu podświadomości.
2. Bezgraniczną pewność, że świadome myślenie wywoła odpowiednią reakcję podświadomości.

    Tak więc: podświadomość jest tożsama z powszechną mądrością i mocą; istnieje tylko jedna zasada zdrowia, jedna zasada szczęścia, powodzenia. Co implikuje, iż nie ma zasady choroby, czy nieszczęścia. Punkt pierwszy dotyczy powyższego. Istnieje teoria, że należy pokonać opór materii, który utrudnia „poczucie słuszności” wywołujące natychmiastową reakcję, w końcu dążymy do poziomu, w którym zbliżamy się do: jak najsprawniejszego osiągania celu. Ale czym miałby być ten opór materii? Doświadczeniem komórek? Tępym oporem wynikającym z braku …? Właśnie czego?

         A więc należy przekonać podświadomość? Znajdujemy tutaj dwa główne aspekty.

1. Systematyczne przekonywanie podświadomości, w stanie spokoju, po którym ma zapanować radość i pewność z niewątpliwie nadchodzącego sukcesu. TAK DŁUGO AŻ ZADZIAŁA.

2. Logiczne dowiedzenie samemu sobie, że stan niepożądany jest tylko efektem niezrozumienia wiary, bezzasadnych obaw, pesymizmu. „Jak najspójniejszy” łańcuch dowodów, iż to podświadomość tworzy wszystko; pewność wypiera zły stan, który jest zarzutem dotyczącym działania podświadomości. Ukucie systemu, który uaktywni działanie podświadomości.

Pojawia się dystynkcja: dlaczego czasami podświadomość zwleka z osiągnięciem celu?

Tworzymy system. Rozumiemy idee i mamy cel główny. Wierzymy, że to zadziała. System, w który uwierzymy, można nazwać strumieniem świadomości, i ma on osiągnąć cel.         

Istnieją kwestie:

- wpływu innych ludzi nas (jeżeli są sprzeczne z naszym celem),

- autorytetów w dziedzinach, w których my nie jesteśmy w 100% kompetentni,

- sprzecznych celów w nas samych,

- kwestie karmiczne lub zamysły Siły Wyższej. 

Te 4 czynniki osłabiają skuteczność afirmowania. Afirmacje mają warunkować podświadomość w sposób pozytywny, a świadomość podejmuje decyzje: czy dane działania ma być podjęte i czy potencjał podświadomości będzie wykorzystywany.

Lecytyna

Czym jest lecytyna

Jest to substancja, która służy jako materiał konstrukcyjny dla każdej komórki ciała. Jest również istotnym składnikiem ludzkiego mózgu oraz układu nerwowego. 

Tworzy ona 30 procent suchej wagi mózgu, i 17 procent systemu nerwowego.

Lecytyna jest również ważnym składnikiem gruczołów dokrewnych i mięśni serca oraz nerek.


Niebezpieczeństwo

W przypadku nerwowego trybu życia, nadaktywność gruczołów może spowodować niedobór lecytyny i tym samym wyczerpanie organizmu i zwiększoną drażliwość. 

Źródła lecytyny

1. Żółtko jajka. Co prawda posiada ono także wiele cholesterolu, ale taka kombinacja jest korzystna, gdyż lecytyna umożliwia prawidłowe emulgowanie cholesterolu w wątrobie.
2. Oleje roślinne.
3. Ziarna zbóż.
4. Soja.
5. Mleko.
6. Wątróbki.

Synteza lecytyny, przez organizm, jest możliwa pod warunkiem obecności witamin z grupy B, dlatego należy zwracać uwagę na codzienną dietę, czy nie jemy produktów pozbawionych witamin B.

Główne źródła witamin B 

B1: polędwica wieprzowa (ogólnie wieprzowina), biała fasola, groszek zielony, wątroba wołowa, łosoś, soja, drożdże piwne i piekarskie

B2: grzyby, brzoskwinie, ser, jaja

B3: orzechy ziemne, wołowina, mięso z królika, wołowina, cielęcina, łosoś, pstrąg, halibut, pszenica

B5: wątroba wieprzowa, drożdże piekarskie, grzyby, wątroba wołowa i drobiowa (ogólnie wołowina), jaja i orzechy ziemne

B6: łosoś, ryż, orzechy włoskie, drożdże piekarskie, wieprzowina, wołowina, halibut

B7: drożdże piwne i piekarskie, soja, rzepak, słonecznik, cielęcina, wątroba wołowa, kalafior

B9: wątroba wołowa i drobiowa, drożdże piekarskie i piwne, soje, szpinak, kalafior i groszek zielony

B12: wątroba wołowa, wieprzowa, drobiowa, ser, jaja, mleko, halibut, łosoś

Zalety

Przede wszystkim lecytyna rozkłada cholesterol na mniejsze cząstki, które mogą być łatwo transportowane przez krew i utylizowane - nie osadzając się na ściankach arterii. Wystarczy niewielka ilość lecytyny, aby zapobiec problemom z cholesterolem. 

Innym ważnym aspektem działania lecytyny jest zapobieganie procesom starzenia się; odbudowuje ona także zniszczone komórki i organy. 

Lecytyna eliminuje plamy na skórze, podkrążenie oczu, działa uspokajająco, zwiększa ilość gamma-globulin, dzięki czemu poprawia odporność. 

Ponadto obniża ciśnienie i insulinoodporność. Minimalizuje napięcie przedmiesiączkowe i jest korzystna w leczeniu dolegliwości skórnych. 

Czego unikać

serów topionych, margaryn, masła orzechowego, tłuszczów kuchennych

Można spożywać tyle samo tłuszczy, ale z mniejszym udziałem procentowym tłuszczy zwierzęcych - oprócz rybnych, które służą wzbogacaniu ilości lecytyny